Ulrike Rosenbach

1943’te Bad Salzdetfurth, Almanya’da doğdu. Köln, Almanya’da bağımsız sanatçı olarak çalışıyor ve yaşıyor.

3. Çanakkale Bienali’nde Ulrike Rosenbach Ermeni Kilisesi’nde bir video ve Çanakkale 18 Mart Üniverstesinden dört genç kadın ile birlikte yapılan performanstan oluşan bir medya yerleştirmesi sundu. Video, yönetmen Mihalis Kakogiannis’in Truvalı Kadınlar adlı (1971) Katherina Hepburn ve Vanessa Redgrave’in oynadıkları ünlü filminden alıntıları ve çeşitli kültürlerde ağıt yakan kadınları gösteren imgelerden oluşan bir kolajdır. Rosenbach performans öncesinde genç kadınlarla bir çalıştay gerçekleştirdi. Performans sunumunda onlara sahneden acı bir ses performansıyla eşlik ederken, dört genç kadın sahne önündeki alanda ağır bir beyaz kil topağından parçalar koparıp yoğurarak, yoğrulan parçaları siyah kâğıtla paketleyerek ve bu küçük topakları karanlığa doğru atarak meşakkatli bir çalışma yaptılar. Bu yapıt kuşkusuz kadınların erkeklerin yarattıkları trajediler tanık olma ve matem tutma gibi tarihsel işlevlerine gönderme yapıyordu. Genç kadınların kil yoğurmaları ise onların verimlilik işlevini işaret ediyordu. Rosenbach’ın sürekli ve kendini yineleyen sesi sürmekte olan bu babaerkin düzene hem bir uyarıydı hem de bir isyanı yansıtıyordu. Rosenbach’ın, bölgede yaşanan toplumsal- siyasal felaketler bağlamında sanatsal etkinliğin sivil topluma ve bireye etkisini savunan bienalin kavramsal çerçevesine bu yapıtla yaklaşımı, performansı izleyen kitlenin ruhuna ve bilinçaltına işledi. Performans, dört genç kadının başlarına beyaz kar maskesi geçirmeleriyle Pussy Riot’a gönderme yapan simgesel bir devinimle bitti.
Beral Madra

Kadın Performansçılar: Fatma Dağdelen, Aysu Kozan, Feride Ceyda Erdemli, Elçin Özderin

ÖNCEKİ SAYFAYA DÖN