Bir Gezi Parkı Hikayesi “Ya Ameliyatlı Yerime Gelseydi”

Kemal Gökhan Gürses ile gazeteci Ragıp Duran sohbeti ve imza günü

“Ben eski kafalıyım. ‘Örgütlü olmazsan sen de olamazsın’ diye gelenlerdenim. ‘Bu kadar ayrıdan bir aynılık çıkmaz’ diyenlerdenim… Korkuların umutları körelttiği günlerde sulandı fidanım. Umut etmekten utananlardanım. Bir yandan da, bir şeyler azıcık iyiye gitse onu yere göğe koyamayanlardanım. Azla yetinmeye alışmış bir hayat benimkisi. Kavanozumdaki tortularla oluşmuş şeye ben diyorum tecrübe, siz deyin ‘ön yargı’. Bir de ‘di’li geçmiş zaman sevmeyenlerdenim. Şimdiki zaman kipimdeki tereddüt, bugünümü de rahat bırakmadan yaşatır beni.

O zaman önce bir ‘di’li geçmişle başlamak lazım. Yani, şimdiye kadar böyle düşünürdüm demeliyim. Geçmiş bir anda çok uzağımda kaldı. Eskidendi, sanki çok eskidendi bütün bu ben…”

“… Biz bu ülkenin, tüm dünyada apolitikliğiyle ün salmış, küçümsenmiş, dalga geçilmiş nesliyiz. Apolitikliğimiz yüzünden sanat, spor, doğduğumuz şehir ve hatta takıldığımız mekanlar üzerine gruplaşıp birbirimize kıl olmuş, birbirimizi yemiş ve hatta öldürmüş nesiliz… %90’ı hayatında asla ideolojik bir mücadele vermemiş, yolda rastladığı eylemi beyhude ya da ‘gereksiz yol tıkama şovu’ diye nitelendirmiş gençlerden oluşan bir nesiliz.

Ve biz dahil hiç kimse bizden şikayetlerimizi rakı masalarından toplayıp, birkaç saat içerisinde sokaklara dökülüp, ucu bucağı görünmeyen, şiddetin sınırının olmadığı bir mücadelede birbirimize koşulsuz sahip çıkmamızı beklemiyordu. Hiç kimse bizden nasıl mücadele edileceğini bu kadar çabuk, hatta gerçek zamanlı öğrenmemizi beklemiyordu. Hiç kimse, çoğumuz için ilk olan bu cici şiddet ve zulüm deneyiminde boğulurken, yaralanırken ve hatta ölürken, korku ve teslim yerine mizah ve neşeyi seçip yola devam etmemizi beklemiyordu. Sürpriz yaptık…”

– (Genç Çapulcular’ın annelerine yazdığı anonim bir mektuptan)
Bir Ragıp Duran Etkinliği